دو ماه از آخرین متنی که در وبلاگ قبلی ام، در پرشین بلاگ پست کرده بودم میگذرد. ماه اول لالمانی گرفته بودم. اما حالا از شدت حرف و بی هم صحبتی کلافه شده ام. مشکل pc ام هنوز حل نشده اما دیگر نه طاقت دارم نه حوصله. تصمیمم را عملی کردم و وبلاگ جدیدی ساختم، از این به بعد اینجا خواهم نوشت. وبلاگ قبلی ام را که بیشتر از سه سال از عمرش می گذشت، نه حذف کردم نه تعطیل. همچنان هست اما فضایش دیگر برایم دل انگیز و قلم انگیز نیست. دلایل زیادی هست، یکی اینکه در ابتدا هدیهٔ تولد کسی بود، که دیگر نیست و نمیخواهم باشد،حتی به عنوان خوانندهٔ نوشته هایم. دیگر اینکه بسیاری از کسانی که در دنیای حقیقی محرم نمی شمرمشان، به آن دسترسی پیدا کرده بودند. شاید هم دلیل اصلی ام، یک آغاز دوباره است، همین.

در وبلاگ جدیدم هم به سبک قبلی، از هر آنچه میل کنم خواهم نوشت. از دوستانی که محرم و همدل دانستمشان و آدرس اینجا را بهشان داده ام، خواهش میکنم به هیچ وجه به این وبلاگ لینک ندهند. حداقل فعلاً خوش دارم خواننده هام محدود باشند.

به امید رهایی.